- гӯштхӯр
- [گوشتخور]гӯштхӯранда, бисёр истеъмолкунандаи гӯшт; он ки гӯшт хӯрданро дӯст медорад
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.
гӯштхӯрӣ — [گوشت خوري] исми амал аз гӯшт хӯрдан; бо иштиёқ истеъмол кардани гӯшт … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
алафхӯр — [علف خور] ҷонварҳое, ки алаф мехӯранд; ҳайвонҳои алафхӯр муқоб. ҳайвонҳои гӯштхӯр … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
гӯштхор — [گوشتخوار] 1. ниг. гӯштхӯр 2. ҳайвонҳои дарандае, ки барои бақои насли худ ҷонварони дигарро шикор карда мехӯранд … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
гӯштхорӣ — [گوشتخواري] ниг. гӯштхӯр … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
тезчангол — [تيزچنگال] дорои панҷаи сахту гиро (сифати парандаи гӯштхӯр) … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ